Reisgenoten

vrijdag 20 maart 2020

Reisgenoten

Daar zijn mijn reisgenoten, na wat twijfel rond de eerste toespraak van Premier Rutte, hebben ze de stoute schoenen aangetrokken en zijn toch gekomen. De komende 2 weken zullen we met zijn vijven van erfje naar erfje reizen.

De eerste week dat we gezamenlijk reizen wordt ook een groot deel van onze tijd opgeslokt door de berichtgeving uit Nederland over de corona maatregelen. Moeten we nu wel of niet eerder terug? Lukt het omboeken tegen redelijke kosten? Het antwoord op de eerste vraag is ja, het antwoord op de tweede vraag is nee, dus besluiten we gezamenlijk op 26 maart terug te gaan vliegen, als de situatie niet verder wijzigt. Zoals het er nu naar uitziet ga ik dus een week eerder terug dan oorspronkelijk gepland. Ook de maatregelen rond mijn drukkerij vergen in deze tijd nodige aandacht. 

Tussen alle corona perikelen door worden we ondergedompeld in de gastvrijheid van onze Sukumagastheren en vrouwen. Een ieder wil dat we op zijn/haar erfje langskomen om te genieten van elkaars aanwezigheid, diepgaande gesprekken zijn niet nodig. Het is puur het elkaar na zo’n lange tijd weer zien, dat het plezier geeft. Overal wordt je uitgenodigd om te komen eten, dit leidt ertoe dat we soms wel vier maaltijden per dag nuttigen. Meestal nemen we vanuit Lamadi het eten mee. Voldoende fruit, rijst, olie, koffie, thee enz. En lokaal wordt voorzien in de eiwitten in de vorm van kip, geit of schaap. Tijdens het wachten op de maaltijd, wandelen we over het erfje, bezoeken de lokale waterput of een rijstveld van onze gastheer. We geven kleine adviezen als dat nuttig is.

Regina een dochter van Loda blijkt te lijden aan epilepsie. Loda is in 2016 met haar van ziekenhuis naar ziekenhuis gegaan, totdat bleek dat Regina niet te genezen is. Niemand die haar heeft verteld dat er wel medicijnen zijn die kunnen helpen in het verminderen van de aanvallen. Na wat bellen met de lokale gezondheidscentra blijkt dat elk gezondheidscentrum gratis medicijnen verstrekt die helpen om de epilepsie aanvallen te beheersen. Gewapend met deze kennis zal Loda voor haar dochter de medicijnen gaan halen en hopelijk wordt het leven voor Regina daardoor wat draaglijker.

Charles M. een man van 68 jaar die vanuit Bariadi verhuist is naar de regio Tabora, wil ons zien. Hij heeft het ervoor over om 16 uur in de bus te reizen naar ons onderkomen in Lamadi. Na een middagje samen en een gezamenlijke avondmaaltijd, reist hij de volgende dag weer 16 uur terug. Op onze vraag of hij nog het ontbijt samen met ons nuttigt antwoord hij: “Ik heb jullie gezien en gesproken, mijn missie is volbracht, ik ben dankbaar”. Hij stapt achterop een pikipiki (Motor-taxi) en begint weer aan zijn reis terug naar het verre Tabora.

Delen op social media

FacebookTweetLinkedInPinterestE-mail